Het wilde westen

Goedemorgen allemaal!

Het is EINDELIJK gelukt wat foto's toe te voegen aan het vorige verslag, enjoy!

Aangekomen aan de zuidkant van het eiland begon het echte relaxen pas echt voor mij; Erin drie dagen lang belachelijk vroeg op om te duiken en ik heb van die tijd goed gebruik gemaakt door op te strand te liggen, te snorkelen, biertjes in onze strandbar te drinken en door het dorpje te lopen.

In het dorpje is ook een artistieke village; de kunstenaar maakt de prachtigste kleurrijke dingen van afval, mooi om te zien!

De snorkeltour was een leuke dag, toch nog iets actiefs tussen het lanterfanten door:p Gezellige mensen op de boot, op vijf verschillende plekken gesnorkeld (helaas weer geen schildpad of haai ofzo gezien) en ondanks goed insmeren ongelooflijk verbrand: AU. Ook goed gebruik kunnen maken van mijn action cam, thnx jongens! Beelden volgen later als ik weer in Nederland ben:) 's Avonds in de hoofdstraat heerlijke fried snapper gegeten met veeeel knoflook!

De laatste dag van Erin haar duikles voor zonsondergang eens op aanraden van een man die we spraken op verkenning naar de andere kant van onze Chaloak Baan Kao baai: Over wat rotsen klimmen en klauteren, stukjes door het water en over smalle bruggetjes, wat werd beloond met heerlijke cocktails en een prachtige sunset. En daarna dus weer in her donker terug met zaklampjes :p
In ons buurresort een verse tonijn van de grill gegeten en biertjes gedronken met live muziek.

De dag daarna zouden we vertrekken van Koh Tao, maar pas met de nightboat dus we hadden nóg een hele dag relaxen: Boekjes lezen, zonnebaden (Erin dan, ik juist proberen de zeldzame schaduw te bemachtigen), en uiteindelijk veel bier gedronken (ja ik weet het, het houdt niet op!) met een groepje Nederlanders en Canadezen.
We hoorden over Banana Rock een baai verder wat een pittige wandeling met veel "ups en downs" moest zijn maar goed te doen binnen een uur. Tussen al dat bier door dus eindelijk weer wat beweging en we besloten eind van de middag maar eens op onderzoek uit te gaan, samen met de Nederlandse Remko. Wij dachten dat het net zoiets was als de dag ervoor dus begonnen al over rotsen te klimmen maar werden door de mevrouw van het aangrenzende resort teruggefloten dat die rotsen priveterrein zijn en we daar niet mochten klimmen. Hoe komen we dan bij Banana Rock? Eerst naar boven (dit resort was tegen een heuvel op gebouwd dus dit was al een behoorlijke klim) naar de receptie en dan maar weer even vragen. De receptie gaf een duidelijke omschrijving: 300 meter rechtdoor, naar rechts een flinke helling op, weg blijven volgen en bij T-sprong naar links. Eitje! En het klimmen zeker waard, aldus de receptioniste. Wij dus weer op pad, maar begonnen al met dat ik naar rechts wilde, maar Erin en Remko van mening waren dat dat nog geen 300 meter was, dus wij nog rechtdoor. Daarna komen we natuurlijk geen rechts meer tegen en we checken het nog even bij een local mannetje en die wijst voor Banana Rock ongeveer rechtdoor. Wij dus nog verder rechtdoor. Uiteindelijk gaat de weg naar links maar wij zochten nog steeds naar een weg rechts, en zijn uiteindelijk niet-links-dus-rechts (beetje strippenkaart-idee voor de kenners onder ons) rechtdoor een mini zandpaadje tegen de helling opgeklommen. Flink klimmen en klauteren, hopen dat we goed zitten, maar het weggetje leek zeker de goede richting op te gaan. Het leek in niets op wat de receptioniste had gezegd ("stom mens"), maar we kwamen er! Uitgeput en bezweet kwamen we aan bij Banana Rock, een schattig mini baaitje, waar geen rots in de vorm van een banaan stond dus ik weet nog steeds niet waarom het Banana Rock heet. Daar lekker even gezwommen en een colaatje gedronken (bier komt soms je neus uit:p) bij sunset en we werden vergezeld door de Tsjechische Jans (?), die ons deze trip had aangeraden. Op tijd weer terug (we hadden nog een nightboat te halen) omdat we nu in het schemerdonker weer dat enge paadje moesten afleggen maar Jans ging een andere kant op. Hij kent die plek best goed, dus wij volgden hem, misschien wist hij een doorsteekroute? Bleken we dus nu over de weg terug te gaan, met alleen flinke stijgingen en dalingen, zonder geklauter. Jans was verbaasd dat wij deze weg niet ook heen waren gekomen en kende ons enge paadje niet eens! We kwamen uit waar ik naar rechts had gewild ("ik zei het toch!") en waar de receptioniste ons dus heen had willen sturen:) Weer een grappig avontuur erbij!
Terug bij ons resort nog een snelle cocktail gedaan met Remko, Jans en de Nederlandse Britt en Matthijs en toen moesten we rennen naar onze taxi voor de nightboat. Deze reed al weg toen wij aan kwamen rennen maar na geroep en gezwaai konden we toch nog instappen... pfieuw!

Volgens onze travel agency hadden we ongeveer de laatste tickets voor de nightboat en konden we niet meer in de aircon room maar moesten we in de open air slapen. Dit klonk een stuk erger dan wat het was: We lagen inderdaad op een overdekt buitendek, maar hadden twee matrassen in de hoek, dus niemand hoefde over onze bedden heen, en we hadden gelukkig niet de ijskoude airco die in de grote slaapzaal loeide. Eigenlijk nog best wel even geslapen! De boot kwam om 4.30 in Surattani aan, waar we door een truck werden opgewacht om naar de bus gebracht te worden. Daar moesten we nog ruim anderhalf uur wachten op de bus, wat uiteindelijk een klein minibusje bleek te zijn, waar ik voorin moest en daar helaas niet echt kon slapen. In de buurt van Krabi werden wij met nog 3 anderen er uit gezet om nog te wachten op een taxi waar we nog extra voor betaald hadden van te voren, terwijl we van de rest in het minibusje hoorden dat zij ook naar Krabi-
town moesten maar wel verder gingen met het busje. Een beetje geldklopperij dus maar het ging niet om veel geld en we waren veel te moe om te gaan klagen. Weer gewacht op de laatste taxi dus.
Eenmaal in Krabi Town aangekomen wist een van de drie anderen wel een leuk guesthouse voor ons waar we lekker hadden ontbeten en waar we na even wachten konden inchecken. Douchen! En even heerlijk bijgeslapen.

Eind van de middag na ons dutje wilden we nog wel iets actiefs doen en we lazen over de Tiger Cave Temple, die je kon beklimmen en waar je dan een schitterend uitzicht zou hebben. Voor 50 baht pp konden we op een soort taxi-buslijntje stappen, waar we alle locals maar 20 baht zagen betalen. We waren vastbesloten op de terugweg ook de prijs van 20 baht te eisen.
Maar eerst de Tiger Cave Temple: Wat was ik blij dat het al eind van de middag was en die kant van de heuvel niet meer in de zon was, want ik begaf het nu al zo'n beetje tijdens het beklimmen van de 1279 (!) ongelijke treden! Bovenop wel echt een heel mooi uitzicht en een enorme buddha dus het was het waard. Zelfs over de afdaling deden we een half uur en we waren blij dat we met trillende benen van de inspanning weer op de grond stonden. Nu nog terug naar de guesthouse, en nu voor 20 baht pp! Helaas wilde de taxichauffeurs ons niet voor die prijs meenemen en was het laagste wat we hoorden 75 baht pp. Daar waren we veel te koppig voor: Dan lopen we wel. Dat viel vies tegen te vallen want na een heel eind lopen hadden we nog geen taxi onderweg gezien en hoewel we wel de goede kant op liepen, zagen we nog niets bekends. Het werd al donker en we gingen een biertje drinken en wat eten bij een wegrestaurantje. Daar bleek met de wifi dat het nóg ruim 6 km naar ons guesthouse was, en dat we er pas 4 km op hadden zitten. Toch nog maar even goed op zoek naar een taxi dus! We besloten gewoon maar onze hand op te steken en uiteindelijk kwam er een lieve meneer in een normale auto die ons wel voor 100 baht samen naar ons guesthouse wilde brengen. De 20 baht was dus niet gelukt maar we waren al lang blij dat we weer terug waren!

Gisteren op tijd op voor een sea kajak tocht, was leuk! Nu gelukkig niet verbrand en we zijn vet sterk geworden denk ik!;) super mooie dingen gezien! Uiteindelijk kwamen we in een stukje mangrove waar allemaal apen leven, maar die niet kunnen drinken van het zeewater en dus op onze kajaks onze waterflesjes kwamen stelen, stukbeten en leegdronken! Heerlijk geluncht en daarna in een natuurlijke bron lekker gezwommen.

Britt en Matthijs waren ook in Krabi aangekomen en met hen hebben we eenggeweldige lokale markt bezocht en daar lekker gegeten. Heel veel bier gedronken en overgestapt op de cocktails en de hele avond gezellig gekletst, gelachen en gekaart.

Nu nog even met hen ontbijten en dan gaan zij door naar Koh Lanta, en wij checken straks uit en gaan weer noordelijker naar Bangkok met de nachtbus.

Weer genoeg meegemaakt dus! Foto's volgen weer zodra het me lukt!!
In het thuisfront alles goed met iedereen? Nog geen klein neefje of nichtje voor ons, Rich en Margriet?:)

Dikke kus van mij!